Արագածոտնի մարզպետի աշխատակազմ

Պատերազմի ժամանակ բոլորս զինվոր ենք. հենց այս ճշմարտությունը հաշվի առնելով է, որ Արագածոտնի երիտասարդ մարզպետ Դավիթ Գեւորգյանը, հետեւելով վարչապետի կոչին, անմիջապես զինվորագրվել է հայրենիքի պաշտպանությանը՝ իրավունք ձեռք բերելով նաեւ այդպիսի կոչով դիմելու մարզի մյուս բնակիչներին:

Պահեստազորի սպա, կոչումով լեյտենանտ մարզպետի ծնողները նրա այդ որոշման առիթով անհանգիստ են, ինչպես բոլոր ծնողները, բայց Գեւորգյանը վստահեցնում է՝ նրանք գիտակցում են, որ թե իր կարգավիճակից, եւ թե հայ տղա լինելու բերումով պարտավոր է զինվորագրվել հայրենի սուրբ հողի պաշտպանությանը:

Գեւորգյանը, ինչպես շատ ու շատ մարզպետներ, քաղաքապետներ, գյուղապետներ չսպասելով լույսը բացվելուն, հենց երեկ ուշ երեկոյան խորհրդակցություն են հրավիրել՝ հայտարարելով ջոկատներ կազմելու, համապատասխան նախապատրաստություն անցնելու եւ առաջնագիծ մեկնելու պատրաստակամության մասին:

- Պարոն Գեւորգյան, ինչպե՞ս է տրամադրությունը, ինչպե՞ս է ընթանում մարզում զինվորագրման գործընթացը:

- Տրամադրությունս պատերազմի առաջին օրից մարտական է, հիմա նույնպես: Կասկած անգամ չունեմ հաղթանակի հետ կապված: Պատերազմի հենց առաջին օրերից տարբեր համայնքների ղեկավարներ՝ մի քանի տասնյակ անձինք, խնդրում էին թույլ տալ, որ մեկնեն առաջնագիծ, եւ քանի որ հիմա վարչապետի կողմից նման կոչ կա՝ բնականաբար շատ լավ են արձագանքել: Զինվորագրման գործընթացն ընթանում է, թե՛ համայնքի ղեկավարները, թե՛ բնակիչները շատ ակտիվ զինվորագրվում են: Իհարկե հասկանալի պատճառներով ես հիմա թվեր չեմ ասի, բայց պիտի ասեմ, որ ակտիվություն կա ոչ միայն տղաների կողմից. նույնիսկ անձնական նամակներով մեր հայ քաջ աղջիկները խնդրում են, որ իրենց էլ ընդգրկենք կամավորական ջոկատի կազմում: Իհարկե միայն տղաներին ենք ընդգրկելու, բայց ուզում եմ ընդգծել, որ այդպիսի դրական արձագանք է գտել վարչապետի կոչը:

- Ձեր կոչում որոշակի «նշաձող» է սահմանվում կամավորագրվողների համար. նշել եք, թե ինչպիսի մարդիկ եք ուզում տեսնել ձեր ջոկատում: Ինչի՞ համար են այդ պայմանները:

- Շատ փակագծեր չեմ բացի, ռազմական գործի մասնագետները շատ են դրա մասին նշում, որ սա 21-րդ դարի պատերազմ է, սա ամենեւին էլ այն պատերազմը չէ, ինչ գոնե վերջին ժամանակաշրջանում մենք տեսել ենք՝ թե մասշտաբների առումով, թե մնացած առումներով: Ուստի, պետք է շատ ամուր կամք, հստակ գիտակցում, որ բարդ է լինելու, թշնամին նենգ է, լավ պատրաստված է, եւ մենք ուղղակի ընկրկել չենք կարող: Այսինքն մենք պետք է գնանք ռազմաճակատ մի գիտակցումով, որ գնում ենք մինչեւ վերջ եւ ամեն մեկս մեր մեջ պետք է այդ որոշումը կայացրած լինենք՝ մենք պատրա՞ստ ենք զոհվել հանուն հայրենիքի, թե ոչ: Ես ինքս այդ որոշումը կայացրել եմ շատ վաղուց եւ իմ ենթագիտակցության, գիտակցության մեջ ունեցել եմ էս պահի նկարագրությունը, միշտ իմացել եմ, որ էս պահը շատ հնարավոր է, որ գա: Այսինքն երբ սկսվեց պատերազմը՝ ես ինձ էլ նոր հարցեր չեմ տվել, ինչպես տասնյակ հազարավոր մարդիկ, եւ առաջին հերթին առաջնագծում կանգնած տղաները: Այնպես որ էնպիսի մարդիկ պետք է լինեն մեր ջոկատում, ովքեր ոչ մի դժվարությունից չեն ընկրկելու, չեն վախենալու ոչնչից եւ պատրաստ են լինելու անձնազոհության: Իհարկե, առաջ Աստված, թող բոլորս ողջ վերադառնանք, թող հենց հիմա առաջնագծում կռվող տղաները ողջ վերադառնան, բայց պետք է պատրաստ լինենք ամեն ինչի:

- Պարոն Գեւորգյան, տպավորություն է, որ մեր պետութունը ընտրել է կամավորության սկզբունքը՝ սահմանը պահելու համար: Պարտադիր զորահավաքն այդքան ակտիվ չի իրականացվում, եթե ճիշտ եմ նկատել: Արդյոք պատճառը հենց ձեր նշած չափանիշնե՞րն են, որ կամավորագրվողի մոտ ավելի ընդգծված են:

- Քանի որ գերագույն գլխավոր հրամանատարի որոշումների արդյունքում են այդ գործընթացները իրականացվում, ես ինձ թույլ չեմ տա մեկնաբանել, բայց չեմ էլ կարող հաստատել, որ շեշտը դրվում է կամավորականության վրա կամ պարտադիր զորահավաքային գործընթացի: Երկու գործընթացներն էլ ընթանում են եւ երկու գործընթացի մեջ էլ բացարձակ խնդիր չի եղել: Պետությունը իր գործառույթները հստակ է կատարում:

- Ձեզ համար պա՞րզ է, թե ինչ է ուզում թշնամին:

- Միանշանակ պարզ է. թշնամին անկասկած ուզում է կրկնել այն, ինչ արել է 100 տարի առաջ: Նրա նպատակն է իր ոճրագործ գործողությունները՝ ցեղասպանությունը հասցնել ավարտին: Մեր թշնամին միայն Ադրբեջանը չէ, մեր դեմ դուրս են եկել Ադրբեջանը, Թուրքիան եւ աշխարհի տարբեր ծայրերի ահաբեկչական խմբավորումները:

- Ինչպե՞ս եք գնահատում իրավիճակն այս պահին, ի՞նչ նպատակ եք ձեր առջեւ դնում արդեն որպես հայոց բանակի մի մասնիկ:

- Հարատեւ խաղաղության հաստատում, Արցախի անվտանգության լիարժեք ապահովում եւ հայ ժողովրդի անվտանգության ու ապրելու իրավունքի լիարժեք ապահովում: Ես վստահ եմ, որ այս անգամ այս հարցը լուծելու ենք այնպես, որ այդ վերքն անընդհատ չարնահոսի: Այս անգամ այնպես ենք ծնկի բերելու թշնամուն, որ այլեւս ոտքի չի կանգնելու:

Աղբյուրը՝ «Հայկական ժամանակ» օրաթերթ /նյութը՝ վերտառությամբ/